Oilver Oakes is per direct opgestapt als teambaas van Alpine. Het vertrek komt niet alleen onverwacht, maar onderstreept ook opnieuw de onrust binnen het Franse team.
Volgens een officiële verklaring heeft het team zijn ontslag geaccepteerd met onmiddellijke ingang. De taken van Oakes worden voorlopig overgenomen door Flavio Briatore, die al actief was als executive adviser.
“Het team bedankt Oilver voor zijn inzet sinds zijn komst vorig jaar zomer,” aldus Alpine in een korte verklaring.
Het feit dat Oakes nog geen jaar in dienst was en nu plotseling vertrekt, roept vragen op over de interne dynamiek binnen het team. Vooral de manier waarop beslissingen rondom coureurs worden genomen, lijkt een belangrijke breuklijn te zijn geweest.
De meest waarschijnlijke aanleiding voor het opstappen van Oakes is de vervanging van Jack Doohan door Franco Colapinto. Die wissel is nog niet officieel bevestigd, maar werd intern al als definitief beschouwd.
Oakes zou niet achter deze beslissing hebben gestaan, wat de spanning met Briatore verder heeft opgestookt.
“Het is moeilijk te geloven dat Oakes zó tegen die wissel was, dat hij er de brui aan gaf – tenzij het de druppel was.”
Volgens berichten was Briatore verantwoordelijk voor het binnenhalen van Colapinto.
Hij zou Doohan in Miami persoonlijk hebben verteld dat hij na Imola zijn plek kwijt zou zijn, terwijl eerder was toegezegd dat hij tot de zomer mocht blijven. Oakes zou pas later zijn geïnformeerd, wat zijn autoriteit ondermijnde.
Briatore’s invloed als ondermijnende factor
Het vertrek van Oakes laat zich niet los zien van de rol van Flavio Briatore. Binnen Alpine fungeerde hij als tussenpersoon tussen Oakes en CEO Luca de Meo.
Deze structuur zorgde ervoor dat Oakes beslissingen moest verdedigen waar hij zelf niet achter stond. Denk hierbij aan het vroegtijdige vertrek van Esteban Ocon en het pushen van coureurs als Colapinto, zonder draagvlak binnen de technische staf.
“Als je teambaas bent, maar geen zeggenschap hebt, dan ben je een posterboy – geen leider.”
De situatie binnen Alpine vertoont parallellen met de tijd waarin Helmut Marko bij Red Bull grote invloed had, terwijl Christian Horner als gezicht naar buiten optrad. Ook toen leidde die machtsverdeling tot frictie, wat bij Alpine nu lijkt te zijn geëscaleerd.
Oakes is niet de eerste teambaas die Alpine de rug toekeert. In de afgelopen zes jaar wisselde het team bijna jaarlijks van leiding. Die instabiliteit laat diepe sporen na bij het personeel.
Volgens Tommo hebben de mensen in Enstone – het technische hart van het team – nooit het probleem gevormd. Zij bouwen een degelijke auto die vaak meedoet in het middenveld, ondanks een achterstand qua powerunit.
“Ik voel vooral medelijden met de mensen die dag in, dag uit werken aan een auto die nog best competitief is. Zij verdienen beter,” zei Tommo tijdens zijn uitzending.
De technische staf levert degelijk werk, zoals de recente aanstelling van David Sanchez laat zien. Maar zolang de topstructuur blijft schommelen, is duurzame vooruitgang lastig.
De positie van Gasly en de toekomst van Colapinto
Het vertrek van Oakes werpt ook een schaduw over de situatie van Pierre Gasly. Hij geldt als een stabiele factor binnen het team, maar zal zich na deze zoveelste interne storm mogelijk herbezinnen.
Voor Franco Colapinto ligt er juist een kans, al krijgt hij ook meteen te maken met de volledige chaos waarin Alpine momenteel verkeert.
“Ik hoop dat Colapinto zich realiseert in wat voor puinhoop hij terechtkomt.”
Colapinto wordt door Briatore naar voren geschoven als toekomstig talent, maar de manier waarop zijn komst is doorgedrukt, zet meteen druk op zijn prestaties.
Zijn debuut dreigt overschaduwd te worden door bestuurlijke strijd in plaats van sportieve focus.